س 22 : در حدیث مداوای عثمان بن أبی عاص نقل شده کهپیغمبر(ص) به سینه او زد و گفت : «خارج شو ای دشمن خدا!» و این دلالت بر اعمالخشونت در اثنای تعویذ دارد، ولی شما با نیت شفای بدن و هدایت جنِ نفوذیافته تعویذمیکنید، چگونه این دو امر با هم قابل جمع و تلفیق هستند؟
ج : آغاز همین حدیثجواب این سؤال را بیان میکند، زیرا عثمان بن ابی عاص به رسول اکرم(ص) گفته بود : درنمازهایم چیزی بر من عارض میشود [و حالتی به من دست میدهد] که نمیدانم چه میخوانم،و پیغمبر(ص) فرمودند : این شیطان است [که عارض میشود]. در این حالت خاص است کهسختگیری مینمائیم چون این جن مسلط یک شیطان کافر است زیرا از نماز رویگردان میباشد،با این وجود پیمبر(ص) به اخراج او مبادرت ورزید و نه کشتن وی. و این تنها یکی ازراههای مداوا بوده و دلیلی ندارد که قاعدهای کلی تلقی شود بلکه تدرج در هر کاریلازم است.
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت