در تاريخ اسلام ارزش زن همواره درپرتو آيات قرآن و سنت صحيح رسول الله صلي الله عليه و آله وسلم و راه و روش سلف صالح وگذشتگان مؤمن آشكار بوده است. زناني كه همواره درپي تربيت نسلي مؤمن، متعهد، و مجاهد از هيچ تلاشي دريغ ننموده‌اند.

وظايفي را شريعت پاك محمدي برعهده‌ي زن گذاشته كه كمتر از وظايف مردان نيست، اگر چه نحوه و نوع آن‌ها متفاوت است.

اگر مردان وظيفه دارند بوسيله‌ي گرم نگه داشتن سنگرهاي دفاعي در ميدان جهاد از كيان اسلام دفاع كنند، زنان با تربيت فرزنداني كه سنگرداران فرداي اسلام باشند، دراين وظيفه و اجر شريك مردانند، و نيز باتربيت دختراني كه فردا و فرداها مادران كساني خواهند شد كه وظيفه‌ي دفاع از دين، عقيده و كيان اسلام را برعهده خويش گرفته از فدا نمودن جان خود در اين راستا دريغ نورزند.

همچنان‌ كه مردان سلف صالح اسوه‌ي بعدي‌ها بوده و هستند زنان آنها نيز بزرگترين اسوه‌ها براي زنان مسلمان در طول تاريخ بوده‌اند.

اينك پاي سخن يكي از زنان مسلمان مي‌نشينيم كه هنگام فرستادن دخترش به خانه بخت او را نصيحت نموده است- و بجاست هر جمله‌ي آن با آب طلا نوشته شود-عمرو بن حجر، پادشاه كنده از ام‌ اياس بنت عوف شيباني خواستگاري كرد، وقتي كه شب زفاف فرا رسيد مادرش امامه بنت حارث در تنهايي او را نصيحت كرد و پايه‌هاي زندگي مشترك سعادتمند و وظايف او نسبت به شوهرش را شرح داد و گفت: دخترم اگر نصيحت به خاطر رعايت ادب ترك مي‌شد، آن ‌را به خاطر تو ترك مي‌كردم، اما نصيحت يادآور فرد غافل و ياور عاقل است، و اگر زني پيدا مي‌شد كه به خاطر ثروتمند بودن پدر و مادرش و نياز آن‌ها به او، از شوهر بي‌نياز شود تو از همه‌ي زنان بي‌نيازتر بودي ولي بايد بداني كه زنان براي مردان و مردان براي زنان آفريده شده‌اند.

دخترم! تو از محيطي كه درآن متولد شده و پرورش يافته‌اي جدا مي‌شوي، و كاشانه‌اي كه در آن بزرگ شده‌اي پشت سر مي‌گذاري و به آشيانه‌اي مي‌روي كه آن را نمي‌شناسي و همنشيني خواهي داشت كه بدان الفت نگرفته‌اي و او مالك و مراقب تو خواهد بود، پس براي او كنيزي باش تا او هم براي تو غلامي فرمانبردار باشد و در برابر او همواره ده خصلت را حفظ كن كه برايت ذخيره و اندوخته‌اي خواهد شد:

1و2. با قناعت به وي، در برابر او تسليم باش و به وي دل سپار، و از او فرمانبرداري كن، و گوش شنوا داشته باش.

3و4. مواظب چشم و بيني او باش، تا چشم او بر زشتي تو نيافتد، و از تو فقط بوي خوش به مشامش برسد.

5و6. مواظب وقت خواب و غذايش باش، چون گرسنگي پي‌درپي غضب را شعله‌ور مي‌كند، و پريدن ازخواب خشم را بر مي‌انگيزد.

7و8. از ثروت و دارايي او نگهداري كن و زيردستان و خانواده‌اش را مورد لطف و عنايت خود قرار بده، چون ملاك امر در مال، حسن تقدير، و در خانواده حسن تدبير است.

9و10. از دستور او سرپيچي و اسرار او را فاش مكن، چون اگر با او مخالفت كني آتش خشم در سينه‌اش بر افروزي، و اگر اسرار او را فاش كني از خيانت و غدر او ايمن نخواهي شد، از خوشحالي نزد او هنگامي‌ كه نارحت است و همچنين از افسردگي نزد او هنگامي‌كه خوشحال است پرهيزكن.

این صفتها و خصلتهایی است که هر مردی می خواهد بلکه دوست دارد و مشتاق است در همسرش ببیند :

 -1  در هر حال ، چه در خفا و چه در آشکار از الله و رسولش اطاعت کند و درستکار باشد .

 -2  در صورت غیابش از خودش و اموالش نگهداری کند .

 -3  هرگاه مرد به او نگاه کند خوشحال گردد و آن میسر نمی شود جز به زیباییهای جسمانی و روحی وعقلی ، هر چه زن در شکل ظاهری نیکو و زیباتر باشد ، برای شوهر جذاب تر می شود و بیشتر با او انس می گیرد .

 -4  از خانه خارج نشود مگر با اجازه شوهر .

5  - مرد دوست دارد همسرش را همیشه بشاش و خنده رو ببیند .

 -6  زن شاکر و سپاسگذار شوهر خود باشد و همچنین شکر گذار الله باشد بخاطر اینکه به او نعمت شوهر ارزانی داده که او را در پاکدامن بودن کمک نموده و بسبب او فرزندانی نصیبش شده و طعم و لذت مادربودن را چشیده است .

 -7  زمانی که زن چیزی از همسر خود می خواهد ومی ترسد که خواسته اش رد شود ، در وقت مناسب و با اخلاق خوب و با کلمات دل نشین خواسته خود را بیان کند .

8  - خوش برخورد و خوش اخلاق باشد .

بنده پس از ديدن اوضاع نابسامان خانواده ها و به خاطرپيشنهادي که چندي از دوستان براي نوشتن اين مطالب به من کردند . من نيزعزمم را جزمکردم تا مطالبي هرچند مختصر را براي دوستان آماده کنم .

خداوند زن و مرد راآفريدکه در کنار هم باشند و هريک بتوانند نيازهاي روحي و جسمي خود را در کنار همبرطرف سازند. بعد از ذکر خدا دومين چيزي که باعث سکونت و آرا مش مي باشد خانوادهاست .

آدم عليه السلام بعد از خلقت با و جود آن همه ناز و نعمت که در کنارشبود احساس تنهايي مي کردو خداوندحوا ء را آفريد تا آن احساس تنهايي را از بين ببرد . زن و مرد مي توانند در کنار هم زندگي سعادتمندي داشته باشند .و چه زن و مردهاي کههمسرانشان را تنها وسيله پيشرفت و سعادتمندي خود مي دانند.

زندگي درستاحتياج به علم مرتبط به آن رادارد کمتر افرادي را ديده ام که نگرشي صحيح در موردازدواج داشته باشند بعضي تنها نگرشي شهواني ، بعضي براي پول ، و............ دارند .

چون نگرش ما از زندگي به پدر و مادر و يا برادر و خواهرمان برمي گرددو نهآموزشگاه و نه در مدرسه چنان توجه کافي به آن نشده و حتي افراد موفق را در جامعهکمتر ديده ايم تا از آنها درس بگيريم تا جايي که حتي بعضي از افراد از نام ازدواجمي ترسند.

كودكان در حالي متولد ميشوند كه همچون صفحه اي سفيد هستند ، صفا و پاكي افكارشان و برخوردشان را چيزي تيرهنمي كند و تمامي معاني پاكي و بي گناهي را با خود حمل مي كنند و پدران و مربيانمسؤليت پر كردن اين صفخه با افكار سالمي كه در خور و شايسته ي اين كودكان است را برعهده مي گيرند تا جواناني توليد كننده و داراي كارايي مناسب در جامع باشند و ودليلي از دلايل پيشرفت و ترقي آن گردند ، و فرهنگ ديني از مهمترين چيزهايي است كهبر پدران و مربيان واجب است آن را درنفس كودك بكارند چون اساس فرهنگ و منبع راه وروش راست و مستقيم است .

فرهنگ ديني مطلوب چيست؟
منظورمان از فرهنگديني در طفل ، كاشتن مباني صحيح عقيدتي و بالا بردن معاني ايماني و آگاه ساختن اواز نعمتهاي الهي و عجائب قدرتش و نوآوري در خلقتش و توصيف كردنش با ويژگيهاي كمالياست.

و همچنين ياد دادن مبادي احكام فقهي به كودك و آگاه ساختن او از اعمالو اخلاق خوب وبد و نوراني ساختن فكر او با سيره ي نبوي صلي الله عليه و سلم وهمچنين سيره و روش زندگي ائمه و نيكان با آنچه كه مناسب ادراكات عقلي و استعدادهايفكري اوست ، را شامل مي شود.
علاوه برآن آگاه ساختن كودك از آنچه كه در اطرافشجريان دارد و خطرات و بلاهايي كه مسلمان ها را در بر گرفته است و بينا ساختن او ازكيد و مكر دشمنان مسلمانان و كينه هاي آنها نسبت به مسلمين از آن جمله كينه ي يهودو مجوس و غيره كه تمام تلاش خود را مي كنند تا اين كينه ي خود را نسبت به اسلام ومسلمين ، به كودكان شان نيز تلقين كنند و مبادي دينهاي گمراهشان رادر نفس آنهابكارند. پس چرا كودك مسلمن در يك وادي رشد مي كنند در حاليكه امت مسلمان در واديديگري قرار دارد؟

و اين به معناي دور شدن او از علوم ضروري دنيايي كه برايخدمت كردن به جامعه و امتش مي باشد ، نيست بلكه مراد و هدف چسپيدن به فرهنگ دينيومطلوب و هدفي از اهداف شرعي است.

اکثر بچه‏‌ها قبل از خوابیدن تمایل به شنیدن قصه دارند برای این کار باید در کنار مشغله‌‏های زیاد به این امر از جنبۀ تربوی اهتمام خاصی داشته سعی نمائیم که بهترین قصه‏‌ها و درسها را برای بچه‏‌هایمان از میان این داستانها گلچین کنیم.
نحوۀ قصه گفتن مرحله‌‏ای از تربیت فکری و شخصیتی کودک بحساب می‏‌آید و برای این کار که زمان بیشتر از 5 تا 10 دقیقه صرف آن نمی‌‏کنیم، بهتر آن است که قصه‏‌هایی را آماده گفتن داشته باشیم که تکراری نباشند چون به اقتضای سن کودکان از 4 سالگی به بالا اغلب از شنیدن قصه‏‌های تکراری بیزارند و هر لحظه تمایل به شنیدن قصه‌‏ای نو و جدید دارند تا مطلب و پندی جدید بیاموزند.

حال این قصه‌‏های جدید بهتر است چه قصه‏‌هایی باشد؟
یک شب تصمیم گرفتم روش قصه‌‏گوئی را تغییر دهم در آن لحظه همۀ قصه‏‌هائی را که قبلاً گفته بودم از خاطرم گذشتند و احساس کردم که وقت زیادی را صرف گفتن این حکایتها کرده‌‏ام امّا برای قانع کردن کودک خود حتی حکایات خیالی و غیرواقعی را بارها در ذهن او گنجانده‌‏ام و چه بسا در مقابل گفته‌‏هایم مورد سؤال کودکم قرار می‌‏گرفتم و در نهایت جوابی نمی‌‏یافتم و می‌‏گفتم: این فقط یک قصه است امّا امروز که این خلاء بزرگ را در قصه‌‏هایم حس کردم، تصمیم به تغییر در طرز گفتن قصه‏‌هایم گرفتم. زیرا این خلاء امروزی می‏تواند در آینده یک خطر تربیتی و فکری را در اذهان بچه‏‌ها بگذارد.
چرا داستان زندگی یکی از داعیان و دعوتگران معاصر را برایش بازگو نکنیم. چون بیشتر داستانهای صحابه و تابعین را اکثر بچه‌‏ها می‏دانند.
بالاخره با خود گفتم: توکلت علی الله، به خدا توکل کردم و قصۀ جدیدی را در مورد یک دعوتگر از زمان بچگی تا زمانی که بزرگ شد و ازدواج کرد و بعد به شهادت رسید. آغاز کردم این داستان را با زبانی کودکانه و عامیانه و با اسلوب خاصی که شوق و اشتیاق بچه‏‌ام را برای شنیدن زیاد می‏‌کرد استفاده کردم. در حین گفتن سؤالهای زیادی را در مورد شخصیت قصه و زمان و مکان رویداد وقایع از من می پرسید.
خیلی خوشحال شدم از اینکه توجه و شوق شنیدن کودکم را در مورد قصه جدی دیدم و روز بعد در حالیکه با حرکات نمایشی و بازی با خود قصه را بازگو می کرد و به مرور زمان اثر مثبت این را در تربیت شخصیتی فرزندم دیدم.
اکثر مادران فکر نمی‌‏کنند که این قصه‌‏ها بتواند به بیداری و رشد ذهنی کودکان کمک کند و اعتقاد دارند که کودکان فقط قصه‏‌های عامیانه و مشهور حیوانات و شبیه آن را دوست دارند امّا این توجه را داشته باشیم که ما هستیم که نحوۀ دوست داشتن آنها را با اسلوبی خاص و صحیح می‏توانیم تغییر دهیم. اکثر بچه‌‏ها نیاز به معلومات جدید و آموخته‌‏های تازه و نو دارند.
غالباً ما قدرت عقلی و فهم بچه‏‌ها را درک نمی‏کنیم امّا باید بدانیم که آنها با این سن کمی که دارند دارای ذهنهای فعال و هوش بالایی هستند و بسیاری از این داستانها در اذهان آنها شجاعت و حماسه و چگونه زیستن فرد داعی و دعوتگر را از زمان طفولیت تا هنگامی که بزرگ می‌‏شوند در ذهن آنها نقش می‌‏بندد و به این نکته باید توجه بیشتری نشان دهیم که: ذات قصه‌‏گوئی مهم نیست بلکه اثر و نتیجه‌‏ای را که بعداً از گفته‌‏های ما زاید می‏‌شود مهم است.

سپاس و ستایش خداوندی را کهانسان را از یک مرد و زن و آبی جهنده آفرید و سلام و درود به پیامبرمان محمد و براهل بیت و همه یارانش باد، و بعد:

خداوند عز وجل در این دنیا همسرانی برایما خلق کرد که به وسیله آنها آرامش یابیم و دوستی و محبت را بینمان قرار داد تا درزیر سایه پر شاخ و برگ آن استراحت کنیم.

به منظور بازیابی اطلاعات داده شدهبه خواهران و برادران در این زمینه و یادآوری آن اطلاعات، می گوییم که حقوق همسربسیار زیاد است و امور مهمی را شامل می شود. خداوند متعال فرموده است:"با آنها حتیاگر دوست نداشتید به نیکی رفتار کنید که چه بسا چیزی را دوست نداشته باشید، اماآفریدگار در آن خیر زیادی قرار داده باشد".

برادر مسلمانم! این زن که صاحباختیار او هستی امانتی در دست توست و در روز قیامت باید نسبت به او پاسخگو باشی کهآیا حقوق او را ادا کردی یا آن را زیر پا گذاشته ای؟!

مهم ترین حقوقی که اوبر گردن تو دارد عبارتند از:

1ـ نیکی به آنها که با این کار هم دستور الهیرا که فرموده است: "با آنها به نیکی رفتار کنید"، انجام داده ای و هم به سفارش رسولاکرم (ص) که فرموده است: برای آنها خیر بخواهید و با نیکی با آنها رفتار کنید؛ زیرازن از دنده کج خلق شده است بالاترین آنها از همه کج تر است، اگر خواستید آن را راستکنید می شکند و اگر خواستید آن را به حال خود رها سازید همچنان کج می ماند، بنابراین با نیکی با آنها رفتارکنید. {متفق علیه} پیامبر اسلام (ص) همچنین فرمودهاست:"بارپروردگار ادای حق دو ضعیف یعنی یتیم و زن برایم دشوار است.{به روایتاحمد}

 کسی که این شبهه را وارد میکند، میپندارد که اسلام به سبب اینکه زن را در شهادت نصف مرد حساب کرده از قدر و منزلت آن، کاسته است و این، پنداری پوچ و اتهامی است نادرست و منشأ این شبهه قاطی کردن (شهاده) با شهادت طلبیدن (اشهاد) است که آیه قرآن از آن صحبت می‌کند.

“یا ایها الذین آمنوا إذ اتداینتم بدَینٍ إلی اجلٍ مسمی فاکتبوه .... و استشهدوا شهیدَینِ من رجالِکم فإنْ لم یکونا رجلَینِ فرجلٌ و امرأتان”

ای کسانی که ایمان آوردهاید، هر گاه به همدیگر تا مدت معینی وامی دادید آن را بنویسد ...  و دو نفر از مردان خود را به گواهی بگیرید و اگر دو نفر مرد نبودند یک مرد و دو زن.

معیار شهادتی که قضاوت بر آن اعتماد می‌کند، تحقق اطمینان قاضی بر صدق شاهد است. صرف نظر از جنس شاهد، مرد باشد یا زن و صرف نظر از عدد شاهدان. اگر دل قاضی به دلیل وجود قرائن، اطمینان پیدا کرد، جائز است که به شهادت دو مرد یا دو زن یا یک مرد و یک زن یا یک مرد و دو زن یا یک زن و دو مرد یا یک مرد یا یک زن اعتماد کند و زن و مرد بودن شاهد هیچ تأثیری در شهادت ندارد، بلکه ملاک، مطمئن شدن قاضی از صدق شهادت است.

 اما آیه ای که به آن اشاره شد از مسأله ای دیگر غیر از شهادت در محاکمه، صحبت می کند. آیه از شهادت طلبیدن (إشهاد) صحبت می کند که صاحب دَین برای اطمینان یافتن از محفوظ ماندن دَین خود انجام می دهد. شهادت طلبیدن (إشهاد) قانونی نیست که قاضی در اختلاف و منازعات ملزم به استفاده از آن باشد، بلکه تنها نصیحت و ارشاد صاحب دَین است. تعدادی از علما و مجتهدین مورد اعتماد در قدیم و جدید، مثل ابن تیمیهء ابن القیم، شیخ محمد عبده، شیخ شلتوت و غیر آنان، بر این فهم تأکید کرده اند.

ابن القیم می‌گوید : در قرآن آیه‌ای نیست که بیانگر این باشد که حکم و داوری جز به شهادت دو مرد یا شهادت یک مرد و دو زن، جائز نیست، بلکه خداوند متعال صاحبان حقوق را به (إشهاد) امر کرده تا بدینوسیله حقوق خود را حفظ کنند و حکام را دستور نداده است که به آن حکم کنند.

 حتی در زمینه‌ي شهادت طلبیدن (إشهاد) که آیه از آن صحبت کرده است و برای شهادت دو زن به جای یک زن دلیل آورده به اینکه احتمال دارد که یکی از آنان فراموش کند پس دیگری آن را یادآوری نماید :

“أن تضِلَ  تنسی  فتُذِکَر إحد اهما الأُخری”

جائز نیست که از این آیه فهمیده شود که فراموشی طبیعت زنان یا یک امر حتمی در تمام انواع شهاداتی است که توسط زن صورت میگیرد. بلکه فراموشی امری است که بستگی به مهارت و تمرین دارد. یعنی مسأله‌ای است که قابل تغییر و تحول است.

بنابراین اگر زن، در موضوع (إشهاد) مهارت لازم را دارا باشد، شهادت او مساوی با شهادت مرد است.

به همین دلیل شیخ محمد عبده سبب شهادت دو زن به جای یک مرد در مسأله دَین را ربط میدهد به اینکه چون کار زن اشتغال به معاملات مالی، بده و بستان و کارهای بازرگانی نیست، حافظه او در این امور نسبت به مرد ضعیفتر است و این مسأله‌ای است که به وقت و زمان بستگی دارد و تسلیم تغییر و تحول میباشد و جزء طبیعت زن نیست که همیشه ثابت و ماندگار باقی بماند.

امروز زنان در تخصصهای حسابداری، اقتصادی و سرپرستی مشاغل با مردان رقابت میکنند و دست کمی از آنان ندارند. امری که ضرورت به شهادت طلبیدن (إشهاد) دو زن را به جای یک زن ملغی میکند.

از آنچه گذشت روشن میشود که این شبهه اصلاً هیچ محل و موردی ندارد و فهم ناقص نصوص قرآنی ممکن است انسان را دچار اشتباه روی اشتباه کند و در نتیجه نسبت به اسلام، تعالیم و اصول متعالیه آن بد رفتاری شود.

اسلام در ناحیه اقتصادی، استقلال کامل را به زن بخشیده است پس او در تصرف آنچه دارد از طریق خرید، فروش، بخشش و غیره آزادی مطلق دارد. بدون اینکه از مرد اجازه بگیرد مادامیکه اهلیت تصرف داشته باشد. برای شوهرش یا هر مردی دیگر از خویشانش جایز نیست که در چیزی از مال او بدون اجازه و رضایت او تصرف نمایند.

برای مرد جایز نیست حتی اگر پدر باشد، دخترش را به ازدواج مردی در آورد که دوستش نداشته باشد. پس باید ازدواج به رضایت و موافقت زن صورت گیرد.

دختر جوانی پیش پیامبر خدا آمد و شکایت کرد از اینکه پدرش او را به ازدواج برادرزاده‌اش در آورده است. حال آنکه او برادرزاده‌ی پدرش را دوست ندارد. پیامبر (ص) پدر را احضار کرد و به دختر آزادی انتخاب داد که یا ازدواج را بپذیرد و یا رد کند پس با اراده کامل خود ازدواج را پذیرفت و گفت: ای رسول خدا! من به این کار پدرم راضی بودم ولی می‌خواستم به زنان اعلام کنم که پدران شرعاً حق ندارند که دخترانشان را مجبور به ازدواج کنند.

زن شریک مرد در خانواده و در تربیت کودکان است و بدون مشارکت مثبت طرفین، زندگی خانواده تداوم نمی یابد در غیر این صورت تعادل خانواده بهم می‌خورد و اثرات منفی آن بر کودکان منعکس می شود.

و پیامبر (ص) این مسئولیت مشترک را بر عهده هر یک از زن و مرد گذاشته است. آنجا که میفرماید : «کلکم راعٍ و کلکم مسئولٌ عن رعیتِه فالإ مام راعٍ و هو مسئولٌ عن رعیتهِ و الرجل راعٍ فی اهله و هو مسئولٌ عن رعیته و المرأه راعیهٌ فی بیت زوجها و هی مسئولهٌ عن رعیتها».

در اینجا نسبت دادن مسئولیت به زن، تهمت تبعیت دائمی زن از مرد را منتفی میکند چون هیچ مسئولیتی بدون آزادی معنی ندارد و آزادی نیز با تبعیت و دنباله روی سازگار نیست.

برای مرد جایز نیست که زن را از حقوق مشروع خود در زندگی و رفت و آمد به مسجد جهت عبادت، منع کند. در این باره از پیامبر روایت شده است : «لا تمنعوا إماءَ اللهِ أن یُصلّینَ فی المسجد».

زنان را از نماز خواندن در مسجد منع نکنید.

اگر برخی مسلمانان بنابر استناد بر تقالید پوسیده و عرف و عادات باطل به این خط مشی اسلامی در خصوص زن پایبند نیستند، دلیل بر جهل آنان نسبت به اسلام و احکام آن و یا سوء فهم آنان نسبت به تعالیم اسلام است. 

زن قبل از اسلام از حق میراث محروم بود. اما اسلام، عادلانه با او رفتار کرد و علیرغم اعتراض و غرولند بسیاری از عربهای آن زمان که معتقد بودند تنها مردان مستحق ارث هستند، چون فقط آنان هستند که با دشمنان میجنگند، برای او در میراث حقی شایان مقرر کرد. اسلام در بعضی حالات، سهم مرد را دو برادر سهم زن قرار داده است. همان طور که قرآن میفرماید :

“یوحیکم الله فی اولا دکم للذکر مثل خط الأنثیین”

خداوند درباره (ارث بردن) فرزندانتان به شما فرمان میدهد و بر شما واجب میگرداند که بهره یک مرد به اندازه بهرة دو زن است.

نظر عجولانه به این امور، شاید آن را کاهش دادن قدر و منزلت زن، و پایمال کردن حقوق او به حساب آورد. حال آنکه زن و مرد در حقوق، مساوی هستند. در حقیقت اسلام، پاکتر از آنست که این مسأله را وسیله تحقیر زن قرار دهد. پس دلیل این تفاوت در ارث، هیچ ربطی به شأن و منزلت هیچکدام از زن و مرد ندارد، بلکه به تکالیف و وظائفی بر میگردد که بر دوش هر یک از آنها واقع میشود.

 اسلام، مرد را به پرداخت مخارج زندگی زن و افراد خانواده ملزم کرده است؛ در همین حال، زن را به هیچ هزینه مالی برای غیر خود ملزم ننموده است. اگر یک حسابرسی ساده انجام دهیم، برای ما روشن می شود که زن با وجود اینکه نصف میراث مرد می گیرد، وضع مالی او بهتر از مرد است. چون مرد از ارثی که می گیرد باید مخارج زندگی زن و خانواده خودش را و هزینه زندگی پدر و مادرش را اگر منبع درآمد نداشته باشند و خواهرانش را اگر سرپرست نداشته باشند، تهیه نماید. بنابراین ارثی را که مرد می گیرد به سبب این تکالیف زیاد، مدام در کاهش است. حال آنکه زن فقط مسئول نفس خودش است و او در میراث خود آزاد است و هر جا بخواهد می تواند با استقلال کامل و بدون اجازه‌ی مرد، آن را سرمایه گذاری کند و هیچ مسئولیت مالی در برابر افراد خانواده به عهده ندارد و شوهرش مکلف به نفقه‌ي او است حتی اگر ثروتمند باشد. بنابراین میراث زن مدام در حال افزایش است. از این رو روشن می شود که نه تنها ستمی در حق او نشده و قدر منزلت او کاهش پیدا نکرده است بلکه ممکن است ترازو  به نفع او سنگین شده باشد.

چیزی که در این باره باید به آن اشاره کنیم، اینست که ارث گرفتن زن براساس نصف ارث مرد، یک حالت عمومی و یک قاعده کلی برای هر زن و مرد، در میراث اسلامی نیست. قرآن نگفته است: یوحیکم الله فی المواریث و الوارثین للذکر مثل خط الآنثیین. بلکه گفته است :

“یوحیکم الله فی اولادکم للذکر مثل خط الأنثیین”

که بین این دو تعبیر تفاوت زیادی وجود دارد.

بررسی حالات و مسائل میراث، حقیقتی کاملاً متفاوت با آنچه که در اذهان درباره میراث زن و مسأله کاهش قدر و منزلت او به سبب میراث جای گرفته نشان میدهد. بنابراین تحقیق، فقط در چهار حالت، میراث زن نصف میراث مرد است و در بیش از سی حالت، زن به اندازه مرد یا بیشتر ازاو ارث میگیرد و یا زن ارث میگیرد ولی هیچ ارثی به مرد تعلق نمی‌گیرد.

در بین مثال‌های زیادی در این باره، میتوان به این دو حالت اشاره کرد. اگر زن یا مردی فوت کرد و پدر یا فرزند (دختر یا پسر) نداشت ولی خواهر و برادر ناتنی داشت، در این حالت خواهر و برادر در میراث مساوی هستند. همچنان اگر مردی همسرش فوت کرد و زن از این شوهر یا غیر او دختری داشت، این دختر، دو برابر سهم مرد ارث میگیرد و همچنین است سایر حالات. این سهم‌ها در قرآن کریم مشخص شده‌اند که تمام انواع نزاع در خانواده را از بین میبرند. و به خاطر تأثیر زیادی که نظام میراث اسلامی دررفع نزاعها و از بین بردن اسباب اختلاف در بین خانواده‌ها دارد، «دارالإفتاء» مصر شاهد روز افزون مراجعه قبطیان مصر به این نظام است.

وقتی اسلام آمد،حال و وضعی که زن در سایة آن زندگی میکرد،بسیار اسف بار بود. هیچ حقوقی مورد احترام نداشت و رأیش شنیده نمی شد. اسلام، او را از این اوضاع ناگوار نجات داد و منزلت او را بالا برد و ستمهای زیادی را که نسبت به او انجام می شد،از میان برداشت تا اینکه کم کم باور کرد که او نیز در انسانیت با مرد مساوی است و حقوق مشروع او را تضمین کرد و تهمت فریب آدم توسط زن را، به سبب معرفی کردن او به عنوان اصل شر و بدی در عالم، بی اعتبار نمود. و بیان کرد که شیطان آدم و حوا را با هم فریب داد همچنانکه قرآن می فرماید :

“أزلهما الشیطان عنها فأخرجهما مما کانا فیه”

اما شیطان موجب لغزش آنان شد و ایشان را از آن چه در آن بودند، خارج ساخت.

اسلام بیان می‌کند که تمام انسانها، زن و مرد از یک انسان آفریده شده‌اند :

“یا ایها الناسُ اتقوا ربَّکم الذی خلقکم من نفسٍ واحدهٍ”

ای مردم! از پروردگارتان بپرهیزید که شما را از یک انسان آفریده است

پس زن و مرد در انسانیت کاملاً با هم مساویند و در این مورد هیچ کدام بر دیگری امتیاز ندارد و کرامتی که خدا به انسان بخشیده : “و لقد کرمَّنا بنی آدمَ”به طور مساوی به زن و مرد عطا فرموده است.

وقتی که قرآن کریم از انسان یا بنی آدم صحبت میکند، منظورش زن و مرد با هم است. اما اگر بخواهد از یکی از آن دو صحبت کند، اصطلاح «الرجال» یا «النساء» را بکار میبرد.

زن و مرد پیش خداوند مساوی هستند و هیچ فرقی بین آنان نیست جز در عمل شایسته‌ای که هر یک از ایشان انجام می‌دهد. همچنانکه قرآن به آن اشاره میکند :

“مَن عمل صالحا من ذکرٍ و أنثی و هو مؤمن و لنحیینه حیاهً طیبهً و لَنجزنیَّهم أجرَهم بأحسنِ ما کانوا یعملون”

هر کس چه زن و چه مرد کار شایسته انجام دهد و مؤمن باشد بدو (در دنیا) زندگی پاکیزه و خوشایندی می‌بخشیم و (در آن دنیا) پاداش آنان را بر طبق بهترین کارهایشان خواهیم داد.

خداوند دعاء زن را اجابت میکند همچنانکه دعاء مرد را و عمل شایسته هیچ کدام را ضائع نمیکند. همان طور که قرآن میفرماید : “فاستجابَ لهم ربُّهم أنی لا أُضیعُ عملَ عاملٍ منکم من ذکرٍ أوانثی بعضکم من بعضٍ”

پس پروردگارشان دعای ایشان را پذیرفت و پاسخشان داد که من عمل هیچ کس از شما را که به کار خواسته باشد  خواه زن باشد یا مرد  ضائع نخواهم کرد.

و تعبیر قرآنی“بعضُکم من بعضٍ”دلالت میکند بر اینکه هر یک از آنان دیگری را تکمیل میکند و بدون مشارکت آنان با هم، ممکن نیست زندگی، روی آرامش و استقرار ببیند.

آیا بعد از این موضعگیری اساسی اسلام در خصوص زن، که در خلال نصوص قاطع کتاب و سنت بیان گردید، آدم منصف میتواند اسلام را به ستم و بی‌عدالتی نسبت به زن و پایمال کردن حقوق او متهم کند؟

در واقع تعالیم بزرگوارانه دین اسلام را با تقالید و عادات پوسیده و رفتار زشت برخی مسلمانان در برابر زن، ستمکارانه قاطی کرده‌اند که لازم است در حکم کردن بر اسلام و دیدگاههای او در این خصوص، بین این دو امر فرق گذاشته شود. وضع اسف بار زن، در بعضی از جامعه‌های اسلامی به جهل شایع در این جوامع بر می‌گردد و ربط به تعالیم اسلام ندارد.

به هوش باش!

۱. خواهرم! بر حذر باش که گرگ هایی در لباس انسان در کنار تلفن ها کمین کرده اند!

۲. خواهرم! از غیبت، سخن چینی، ناسزاگویی، لعن، دعای ممنوع (شر) بپرهیز و به یاد داشته باش که یکی از علت هایی که زنان زیادی را به دوزخ می کشاند، همین امور است.

معاذ بن جبل رضی الله عنه به رسول خدا صلی الله علیه و سلم گفت: آیا ما درباره گفته هایمان هم باز خواست می شویم؟! رسول الله صلی الله علیه و سلم فرمود: وای بر تو، ای معاذ؛ آیا چیزی غیر از زبان هم مردم را در آتش دوزخ گرفتار می کند و سبب می شود که آنان با صورت های خود به سوی آتش کشیده شوند؟!

۳. خواهرم! به هوش باش که به تن کردن روپوش های تزیین شده در ملاء عام از سوی علمای دینی تحریم شده است، زیرا این گونه لباس ها، حجاب مشروع به شمار نمی آید و نه تنها بدن را نمی پوشاند، بلکه آن را بیشتر نمایان می کند و یکی از علت های اصلی فتنه و فساد است.

۴. خواهرم! از پوشیدن لباس های تنگ، کوتاه و شفاف و غیر شرعی دوری کن که انسان را به آتش جهنم گرفتار می کند.

۵. خواهرم! به هوش باش که هر کس خادم یا راننده را به خانه خود می آورد، سبب ویرانی خانه می شود.

بر جوان مسلمان لازم است کهخداوند را ناظر ومراقب تمام اعمال نيک وبد خود بداند, به دليل اين حديث پيامبر خداصلی الله عليه وسلم که فرموده اند: (أَنْ تَعْبُدَ اللَّهَ كَأَنَّكَ تَرَاهُفَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاكَ)" احسان آن است که خداوند را چنانعبادت وپرستش نمايی, گويی که او را می بينی, واگر تو نمی توانی او را بينی؛ حتما اوتو را می بيند". وخداوند خود در اين باره می فرمايد: هيچ گفتگو يی محرمانه وسرگوشی(ميان) سه تن نيست مگر اين که او تعالی چهار مين آنهاست ونه ميان پنچ تن مگر اين کهاو ششمين آنهاست ونه کمتر از اين ونه بيشتر مگر اين که هر کجا باشند او با آنهاست" بديهی است وقتی جوان مسلمان بداند که در هر حالت خداوند با اوست, او را می بيندومراقبتش می نمايد, گفتگو های محرمانه واسرار او را می داند وبه خيانت چشمها ورازهای نهفته در سينه ها علم وآگاهی دارد, بدون شک از بسياری محرمات خود را باز میدارد, بلکه بسان فرشته ای می گردد که با پاکی وصفای روحانيش راه می رود.آری! روشناست که حضور در مجالس علم وذکر, مداومت بر نمازهای فرض ونفل, مواظبت بر تلاوت قرآنکريم, قيام شبانه( تهجد) در ساعاتی که مردم در خوابند, استمرار بر روزه های نافلهومستحب, شنيدن داستانهای ياران پيامبر گرامی, شرح حال صالحين, انتخاب دوستانشايسته, پيوند با جماعت مؤمن ونيکو کار, ياد مرگ ومنظره های پس از مرگ, يادبرانگيخته شدن وايستادن به پيشگاه پروردگار وحساب دادن ... از مواردی است که جانبترس وخشيت از خدا واحساس حضور ومراقبت او را در جوان تقويت می نمايد واز عظمتپروردگار او را آگاهی می بخشد وبه جلال وکبريايی او منقاد وتسليمش می دارد. اينکهچند نمونۀ بزرگ وباشکو از احساس حضور و مراقبت الهی در آشکار ونهان را برای شماجوانان عزيز, تقديم می داريم, اميد است برای شما سر مشق پيروی والگوی اقتدا قرارگيرند.

گفته مى شود جوانان قلبتپنده يك مملكت اند . آيا اين مقوله ادعاى تحقيقى است يا شعار تهييجى وياهردو؟تجربه ثابت نموده كه هرسه مورد در جوامع متعدد، مى تواند مصداق داشته باشد. جوامعكه وضيعت انسان شأن از رشد وشكوفائى فرهنگى، توسعه سياسى ورفاه اجتماعى حكايت داردبه تحقيق نقش جوانا درآن به مثابه قلب تپنده اى است كه نيرو بخش ومحرك همه اركانحياتى آن مى تواند باشيد.
از ابراز صنعتى وسايل زراعتى ومالدارى گرفته تاسلاحدفاع وتامين امنيت همه وهمه آشناى دستان نيرومند جوانان اند كه باصرف انرژى جسمىولحظه هاى پر طروات بهار زندگى خويش گردونه حيات ملت هارا به پيش مى رانند، البتهاين تكلف همه جانبه قشر پرانرژى در ميدان عمل به وسيله شگردهاى سياسى ومجرب ومؤثروكا برد به موقع ومناسب آن از جانب دولتمردان امكان پذير مى گردد. در برخى كشورهاىرو بتوسعه كه هنوز دوران گذار به سوى مدنيت معاصر را طى نكرده وجامع شان بلوغمفكوره لازم نيافته اند، محافل تفاهم هنوز هم به منظور استفاده از تواناى هاى جامعهجوان شان خود را از شعارهاى مهيج بى نياز نمى دانند هرچند حضور معقول وروز افزونجوانان وبهره گيرى عادلانه از دسترنج شان در عرصه توليد ضرورت به شعارهاى تحريكآميز را منتفى كرده است اما در ساير ميادين منجمله صحنه هاى نظامى واجتماعى بديلىبراى چنين شعارها تاكنون مشاهده نشده است. جوانان كشورهاى مسلمانان مى توانند براىآيند خود عناصر مفيد باشند بايد به موارد ذيل توجه داشته باشند:  

هنگامي که ديديم حجاب خود را رعايت مي کند، نماز و قرآنش ترک نمي شود پي مي بريم که معناي دين را در زندگي درک کرده است، او معناي زندگي و ارتباط آن را با پروردگار، خودش و مردم مي فهمد همان طوري که پيامبر بزرگوار محمد (ص) آن را درک کرده بود. مي فهميم که او مقياسي اسلامي از سخن پرورودگار جهانيان و سخن کلام پيامبر اسلام و انديشه اي پويا براي سنجش امور زندگي خود دارد. تو اي بردارم، هنگامي که از نماز و حجابش مي پرسي با يک تکه پارچه يا سجاده نماز ازدواج نمي کني بلکه با انساني ازدواج مي کني که معناي خاصي از زندگي را در وجودش پرورش داده است. اين همان چيزي است که بايد در نزد آن دختر بيابي که پيامبر اسلام نيز به آن اشاره فرموده است.

 اما مسلمانان از اين حديث برداشتي سطحي دارند و هويت اسلام را در قطعه پارچه اي بر روي سر و چند رکعت نماز منحصر مي کنند. آنها شخصيت زن و مفهوم آن در زندگي را فراموش کرده اند.

به همين خاطر است که پس از ازدواج با حوادث غيرمنتظره اي رو به رو مي گردند؛ زيرا اين قطعه پارچه (حجاب) برداشته مي شود و چند رکعت نماز تنها دقايقي از زندگي زناشويي را دربر مي گيرند، الباقي بايد با همسرت زندگي کني که او يا منبع سعادت توست يا شقاوتت

 برخي از دختران خودشان از پير دختر بودن استقبال مي کنند. آنها به بهانه ادامه تحصيل يا پيدا کردن کار خواستگاران خود را رد مي کنند و چشم انتظار مرد رويايي خود مي مانند. اين دختران شرايطي را براي ازدواج اعلام مي کنند که آن شرايط در هيچ مردي پيدا نمي شود. يافتن يک شوهر از هر نظر کامل غير ممکن است. کمال باارزش است، اما مهم آن است که از دين و اخلاق شخص راضي باشي. گاهي نيز ولي دختر به بهانه هاي مختلف مانع از ازدواج او به بهانه هاي واهي و گاهي نيز بدون هيچ دليل منطقي مي شود. پيامبر اکرم (ص) نسبت به آن هشدار داده و خطرات آن را بيان فرموده و آن را مسبب فتنه و فساد دانسته است. در سنن ترمذي شماره 1084 و ابن ماجه 1967) از ابو هريره روايت شده است که رسول الله (ص) فرمود: اگر کسي براي خواستگاري به نزد شما آمد و شما از دين و اخلاق او راضي بوديد با ازدواج او موافقت کنيد در غير اين صورت مسبب فتنه بر روي زمين و فساد گسترده اي شده ايد. 

ازدواج بخشي از زندگي است نه پايان دهنده ابتکار و خلاقيت. جوان امروزي هنگامي که به ازدواج مي انديشد ديگر روحيه خلاق خود را از دست مي دهد چون او درس و کار را تنها براي ازدواج مي خواهد. زندگي، حيات و نفس کشيدن او تنها به منظور پاسخگويي به خواسته هاي همسر، خانواده او و خشنود ساختن جامعه و مردم صورت مي گيرد. يعني فرد به جاي تلاش براي يادگيري و انجام اعمال خير، مي کوشد که پول و ثروت جمع کند. عروس از تکه لباس گرفته تا طلا و جواهرات همه را از داماد مي خواهد، گويي او در خانواده پدرش هيچ لباسي نداشته که بپوشد و شوهر وظيفه داراد که آن را فراهم سازد.

 هنگامي که به خواستگاري يک دختر مسلمان مي روي او آنچنان شرط و شروط مي گذارد و آنقدر مهريه را بالا مي گيرد و عروسي آنچناني مي خواهد گويا که تو به خواستگاري دختر پيامبر (ص) رفته اي يا اينکه او ملکه زيبايي است.

 مهريه فاطمه دختر محمد (ص) سرور جهانيان تنها معادل هزار ليره سوريه يا صد دلار بود. در صحيح مسلم شماره 1426 از ابو سلمه بن عبد الرحمن روايت شده است که گفت: از عايشه همسر پيامبر اسلام (ص) پرسيدم: رسول الله (ص) مهريه را چقدر قرار مي داد؟ ايشان پاسخ داد: مهريه همسران پيامبر (ص) 12 اوقيه و يک نشا بود. در ادامه افزود: آيا مي دانيد نشا چيست؟ گفتم: نيم اوقيه يعني 500 درهم. در مسند احمد شماره 285 و ترمذي (1114) و سنن ابي داود (21.6) و ابن ماجه (1887)با سند صيحح از ابوالعجفاء السلمي روايت شده است که گفت: براي خواستگاري به نزد عمر رفتيم، گفت: در مهريه زنان زيادروي نکنيد در حالي که همسران و دختران پيامبر (ص) از نظر ارزش و تقواي الهي از آنها بالاترند که رسول الله (ص) مهريه آنها را بيشتر از دوازده اوقيه قرار نداده است. ابو عيسي مي گويد که اين حديث حسن و صحيح است و يک اوقيه معادل چهل درهم است که دوازده اوقيه برابر است با چهارصد و هشتاد درهم.

آنچه از ديده بسياري پنهان مانده اين است که زياده روي در مهريه و سخت گيري در ازدواج نوعي عداوت و دشمني نسبت به خانواده دختر را در وجود جواني که قصد ازدواج دارد، ايجاد مي کند و او اين کينه و دشمني را پس از ازدواج به همسرش منتقل مي کند.

 در المسند احمد (285) با سند صحيح آمده است که عمر رضي الله عنه فرمود:"مردي که با مهريه بالاي همسرش موافقت مي کند دشمني نسبت به او را در وجودش مي کارد".

 اگر به دست آوردن چيزي براي تو دشوار باشد سپس آن را به دست آوردي با او به گونه اي ديگر رفتار مي کني که اين رفتار يا کينه توزانه است يا احساس شديد مالکيت نسبت به او داري يا کاملا او را در هم مي شکني. زندگي زناشويي آنها به ميدان جنگي تبديل مي شود و شوهر به همسرش مي گويد: همان طوري که پدرت مرا اذيت کرد تو را آزار مي دهم. يا اينکه شوهر به حاکمي تبديل مي شود که دائماً امر و نهي مي کند و شوهر احساس مي کند که از روياهاي خود که داشتن همسر بوده بسيار دور است. ما اين حالات را به وفور در جامعه کنوني خود مشاهده مي کنيم.

بهترين ازدواج ها ساده ترين آنهاست

 دخترم را به ازدواج تو در مي آورم، خواهرم را ازدواج تو در مي آورم.

 اين عبارات بسيار زيبا چقدر از قاموس جامعه ما دور هستند.

 دکتر محمد راتب النابلسي در يکي از سخنراني هاي خود مي گويد: پدري که هم فرزند دختر دارد و هم پسر. چرا فقط به ازدواج پسرش اهميت مي دهد؟

 مشاهده مي شود که پدر تلاش مي کند براي فرزند پسرش کار و منزل فراهم سازد و همه ثروت خود را براي او خرج کند، اما دخترش منتظر مي ماند تا خواستگاري پيدا شود که لياقت او را داشته باشد، اما اين خواستگار کي مي آيد براي پدر مهم نيست!

 ازدواجي دشوار ناشي از پيروي کورکورانه از عادات و رسوم مردم و جامعه است که چه بسا اين ازدواج از روح اسلام و تعاليم خاتم پيامبران دور است.

 خانواده دختر و پسر معتقد به آسان گيري در ازدواج هستند، اما فشارهاي جامعه آنها را مجبور کرده است که با عامه مردم همراهي کنند.

 آيا رسول الله (ص) فرمايش نکرده است:"از کساني مباشيد که مي گويند اگر مردم خوبي کردند ما نيز خوبي مي کنيم و اگر ستم کردند ما نيز ستم مي کنيم، بلکه از کساني باشيد که اگر مردم نيکي کردند شما نيز نيکي کنيد و اگر بدي کردند شما ستم نکنيد"(به روايت ترمذي).

 پدران و مادران عزيز! در زمينه ازدواج برخلاف ميل خود از عادات و رسوم پيروي نکنيد، جامعه امروزي هزينه هاي کمر شکني را بر داماد و عروس تحميل مي کند. جشن هاي عروسي پر هزينه، مهريه بالا، لباس عروس يا جهيزيه بسيار گران قيمت و غيره که از مظاهر اين نوع ازدواج هاست.

 چرا اين گونه درباره ازدواج فکر کنيم؟ مي گويند مال و ثروت زن را از پيامدهاي جامعه و همسر بد در امان مي دارد. آيا اين گونه است؟

 خانواده ها به اين باور رسيده اند که بايد در ازدواج آسان گرفت، اما به مهريه بالا و مال فروان اهميت مي دهند تا آينده دخترشان را تضمين کنند.

 همه اتفاقات و تجارب در بسياري از اوقات خلاف آن را ثابت کرده است. زني که گرفتار شوهر بدسرشت مي شود به نقطه اي مي رسد که راضي مي شود چيزي را نيز به او ببخشد تا او را طلاق دهد. اگر باور نمي کنيد به دادگاه هاي مدني سري بزنيد تا به درستي گفته هاي ما صحه بگذاريد.

 دخترم يک پارچه جواهر است و لياقت او بيش از اينهاست

 خانواده دختر بهانه مي گيرند که وي عزيز و نور چشم آنهاست، از اين رو داماد بايد مهريه او را آنقدر بالا در نظر بگيرد که شايسته او باشد؟

 به آنها مي گويم: دخترتان عزيز و جواهر است، اما اگر همه مال دنيا را مهريه او قرار دهم نمي تواند ارزش او را نشان دهد، بلکه لياقت او آن است که او را در چشمانم قرار دهم و آنها را ببندم و با هم به سوي فردوس اعلي پرواز کنيم. 

الحمد لله رب العالمين و الصلاة و السلام علي سيدنا محمد و علي آله و صحبه و سلم.

همه ما کما بيش ماجراي ازدواج يکي از صحابي رسول الله را شنيده ايم که اگر احيانا آن را نشنيده ايد ما آن را براي شما تعريف مي کنيم.

يکي از روزها يکي از ياران رسول (ص) به ديدارش آمد و در نزدش نشست. دقايقي بعد زني به حضور پيامبر اسلام (ص) رسيد و به ايشان گفت: اي پيامبر خدا آمده ام تا خودم را به شما هبه کنم که اگر خواستيد با من ازدواج کنيد. رسول اکرم (ص) نگاهي به او انداخت و بلافاصله نگاه از وي برداشت که نشان مي داد از او خوششان نيامد. لحظه اي بعد مردي که در نزد پيامبر بود جلو آمد و گفت: يا رسول الله اگر او را براي خودتان نمي خواهيد به ازدواج من درآوريد. پيامبر فرمود: برو چيزي را پيدا کن و مهريه او قرار بده. رفت و پس از مدتي بازگشت و گفت: يا رسول الله به خدا سوگند! چيزي پيدا نکردم. من در دنيا به غير از اين پيراهن و شلوار و دو دست عبا چيزي ندارد. فرمود: يکي را به او بده.

به اين نکته توجه داشته باشيد که اين صحابي تا چه حد به اهميت ازدواج واقف بود که حتي راضي بود که به خاطر اين ازدواج از لباسش بگذرد.

سپس پيامبر فرمود:"اگر شلوارت را به او بدهي، ديگر شلواري نخواهي داشت، پس بگرد و حتي توانستي يک حلقه انگشتر آهني هم پيدا کني کفايت مي کند. او جست و جو کرد، اما دست خالي بازگشت. رسول الله (ص) از او پرسيد: آيا قرآن از بر داري؟ گفت: بلي، فلان سوره و فلان سوره را از حفظ دارم. فرمود: من او را به ازدواج تو در مي آورم و مهريه او را آموختن يک سوره از قرآن قرار مي دهم. پيامبر (ص) آن زن را به ازدواج وي درآورد به شرطي که سوره اي از قرآن را به او ياد دهد. 

 اين موضوعي است که در گذشته مطرح بوده است و در حال حاضر نيز مورد توجه قرار مي گيرد و آن قدر مهم است که بايد بارها و بارها مطرح گردد.

 هر وقت که فرصتي دست داد بايد اين موضوع را با خانواده، دوستان و همسايگان خود مورد بررسي قرار دهيم و از مطرح کردن آن خسته نشويم؛ زيرا بسيار مهم و باارزش است. افزايش سن ازدواج دختران و پسران و افزايش تعداد دختراني که از زمان ازدواج آنها مي گذرد پيامدهاي روحي، اجتماعي و اخلاقي زيادي را ايجاد مي کند که افزايش ميزان طلاق و افزايش هزينه هاي ازدواج نيز مزيد بر علت شده است و اين در حاليست که امت اسلامي نياز مبرم به توان مالي و نيروي انساني به منظور حل مشکلات بزرگي همچون حمايت از مقاومت برادرانمان در سرزمين هاي اشغالي، فقر و بيکاري و گرفتاري هاي پيش آمده دارد. گفتني است که برطرف کردن نيازهاي جنسي به يکي از دغدغه هاي مردم جهان تبديل شده است و جوان به جاي اينکه به علم و دانش بينديشد تمام فکر و ذهن خود را به نحوه برطرف کردن اين نياز مشغول کرده است.

 بسياري از مشکلات به شکل مستقيم يا غير مستقيم از سختگيري در ازدواج دختران و پسران نشأت مي گيرد

سپاس و ستایش مخصوص ذات پاک و بی شریک الله است. درود و سلام بر آخرین فرستاده خداوند متعال.

نعمت های خداوند جل و علا قابل شمارش نیست و عطایای او خارج از حساب است. از جمله این نعمت های بزرگ نعمت اولاد است. خداوند متعال می فرماید: " المال و البنون زینة الحیاة الدنیا " کهف/ 46

عظمت این نعمت را کسی درک می کند که از داشتن آن محروم باشد. چنین فردی حاضر می شود اموال زیادی برای یافتن راه حلی جهت فرزند دار شدن صرف کند و مدت ها به انتظار بماند.

این نعمت بزرگ امانت و مسئولیتی است که والدین در روز قیامت درباره آن مورد بازخواست قرار می گیرند. ارزش این نعمت زیبا هنگامی کامل می شود که با دین و اخلاق نیک همراه شود، در غیر این صورت فرزندان در دنیا و آخرت برای پدر و مادر مایه زیان و خسران خواهند بود.

پیامبر گرامی اسلام می فرماید: کلکم راع و کلکم مسئول عن رعیته، فالإمام راع و هو مسئول عن رعیته والرجل راع فی أهله و هو مسئول عن رعیته" متفق علیه. (همه شما مسئولیت دارید و در قبال کسانی که تحت نظر شما هستند، مورد بازخواست قرار می گیرید. رهبر جامعه در قبال مردم آن مسئول است و مرد خانواده مسئول اعضای آن است.)

این رعایا امانتی هستند که خداوند متعال نسبت به از بین بردن و سستی کردن در حفظ و نگهداری آنها هشدار می دهد. " ما این امانت را به آسمان ها و زمین عرضه کردیم و آنها از پذیرش مسئولیتش ابا کردند و ناتوانی خود را اعلام داشتند و این انسان بود که آن را به دوش کشید و انسان ستمکار و نادان است. احزاب/72.

در آیه دیگری از قرآن کریم آمده است: ای کسانی که ایمان آورده اید، خود و خانواده تان را از آتش به دور دارید. تحریم/6.