بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِالرَّحِيمِ

يَا أَيُّهَا الَّذِينَءَامَنُواْ قُواْ أَنفُسَكُمْ وَ أَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ

اي كساني كه ايمان آورده ايد ، خودتانو كسانتان را از آتشي كه سوخت آن ، مردم و سنگهاست حفظ كنيد. ...

سورة تحريم، آية :6

مسئوليت پدر و مادر در مورد تربيتفرزندان

1.  فرزندان موهبت خداوند هستند و پدران و مادرانامانتدار آنان مي باشند.

2.  سعي نماييد محبّت خداوند و پيامبر گرامي (ص) را دردل آنها جاي دهند.

3.  با ايمان و اخلاق و آداب ديني و اجتماعي آنان راآشنا نمايند.

4.  بهترين روش تربيت آنها پايبندي پدر و مادر به پاكيو پرهيزكاري است.

5.  نيازمنديها و آرزوهاي مادي و معنوي مشروع آنان رادر حد توان برآورده نمايند.

6.  از توهين و تحقير آنان به ويژه در حضور ديگرانپرهيز كنند.

7.  در انتخاب دوست و شريك زندگي آنها را راهنمايينمايند.

8.  در مورد خريد لباس و ... ميان آنان تبعيض قايلنشوند.

9.  محبّت بجا و منطقي پدر و مادر آنها را از محبت كاذبديگران بي نياز مي نمايد.

10.  از لغزشهاي آنان چشم پوشي كند و در صورت تكرار درخلوت نصيحتشان نمايد.

11.  با محبت و تشويق و احترام به آنان،‌در آنها اعتمادبه نفس ايجاد كنند.

12.  گاهي آنان را به نماز جمعه و مجالس ديني و دانش و ... ببرند.

13.  آنان را با قرآن و روش زندگي رسول خدا (ص) و سخنانو تجارب بزرگان آشنا نمايند.

14.  در حضور آنها ، از جدال و درگيري دوري كنند.

15.  پدر و مادر همچون درخت و فرزندان نيز ميوة آنند ،طبيعي است كه درخت سالم ميوة سالم مي دهد.

16.  با پرهيز از اسراف و اشرافيگري آنان را هم آنگونهبار بياورند.

17.  به مدارس آنها سركشي كنند و با معلمين ايشان درتماس باشند.

18.  آنها را از مطالعه و نگاه به كتابها و فيلمهاي مضرّو بي فايده بازدارند.

19.  آنان را با تجارب زندگي خود آشنا كنند .

20.  در امور دين و دنيا آنان را متعهد و مسئوليت پذيرتربيت نمايند.

21.  نام نيكو و يا لقب مناسب براي آنان انتخاب كنند .

22.  آنان را به يادگيري علوم و دانش و فنون وادارنمايند و در تهية امكانات شكوفايي استعدادهايشان دريغ نورزند.

23.  امكانات و اسباب سرگرمي و تفريحات مشروع و متناسببا سنّ آنان را فراهم نمايند.

24.  به تغذيه و بهداشت آنان توجه نموده و فوايد حفظسلامت تن و روان و بهداشت محيط را به آنان بياموزند.

25.  احترام به بزرگترها و كمك به ضعيفان و بيماران رابه آنان ياد آور شوند.

26.  در انتخاب معلّم و مربّي براي اولاد خود دلسوزانهاقدام نمايند.

27.  هنگام سفر با آنان فرصت را مغتنم شمرده و از مظاهرزيباي طبيعت و راز و پندهاي مشاهد و اماكن تاريخي فرزندان خود را آگاهسازند.

28.  به آنان بياموزند كه با برادران و خواهران خود و همسنّ و سالان و همنوعانشان صادق و مهربان باشند.

29.  رحم و شفقت با زير دستان را به آنانبياموزند.

30.  به آنان بياموزند همواره فزوني ذخيره اخروي را برامور دنيوي مقدم بدارند و حفظ منافع و مصالح جامعة اسلامي را منافع فردي ترجيحدهند.

مسئوليت فرزندان در برابر پدر ومادر

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

وَ قَضَی رَبُّكَ أَلاَّتَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّعِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَا أُفٍّ وَلاَتَنْهَرْهُمَا وَ قُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِيمًا (23) وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَالذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا (24)

پرودگار تو مقرر كرد كه جز او رانپرستيد و به پدر و مادر (خود) احسان كنيد. اگر يكي از آن دو يا هر دو ، در كنار توبه سالخوردگي رسيدند به آنها (حتي) «اوف» مگو و به آنان پرخاش مكن و با آنها سخنيشايسته بگوي.

و از سر مهرباني ، بال فروتني بر آنانبگستر و بگو:« پروردگارا، آن دو را رحمت كن چنانكه مرا در خُردي پروراندند.» (سورةاسراء آية 23-24 )

1.  بجز در گناه و نافرماني خداوند ، آنان را اطاعت كن !

2.  با آرامش و مهرباني با آنان سخن بگو !

3.  صبح و شام و در مناسبتها دستهايشان را ببوس !

4.  از شخصيت و حيثيت و ثروت آنان محافظت كن !

5.  احترامشان را به خوبي نگهدار و هنگام ورود آنان باشوق و تكريم برخيز! و هر چه را كه مي خواهند از راه مشروع برايشان فراهم كن!

6.  در همة امور زندگي با آنان مشورت كن !

7.  از دعاي خير و طلب بخشش براي آنان غافل مباش !

8.  هر گاه مهماني داشتند با محبت و خوشرويي ، خود ومهمانشان را خدمت كن !

9.  از هر فرصتي براي شادي و سرورشان استفاده كن !

10.  در حضورشان صدايت را بلند مكن !‌

11.  بدون اجازة آنان از منزل خارج مشو !‌

12.  به هنگام خواب و استراحت بيدارشان مكن !

13.  همسر و فرزندان را بر آنان مقدم مدار !

14.  هنگامي كه سخن مي گويند كلامشان را قطع مكن !

15.  اگر كار ناپسندي را انجام دادند، آنان را سرزنش مكن !

16.  بدون دليل در حضور ايشان نخند !

17.  پيش از آنان غذا خوردن را آغاز مكن و از جلو دستشانغذا بر مدار !

18.  هنگامي كه نشسته اند بدون اجازة آنان دراز مكش و درحضورشان پاهايت را دراز مكن !

19.  پيش از آنان وارد مشو و جلوتر از آنها راه مرو !

20.  هرگاه صدايت زدند بي درنگ حاضر شو !

21.  در زمان حيات و پس از مرگ آنها ، دوستان آنان رااحترام كن !

22.  با افرادي كه با پدر و مادر خود بدند ، رفاقت مكن !

23.  در موقع بيماري به موقع آنان را نزد پزشك ببر !

24.  چنانچه نيازمند بودند لباس و مسكن و غذاي مناسببرايشان فراهم كن !

25.  گاهي اوقات آنان را به گردش و تفريح ببر !

26.  هيچگاه با آنان دروغ مگو !‌

27.  امور زندگيت را از آنها پنهان مكن !‌

28.  از آنان بخواه تو را با تجارب زندگي خود آشنانمايند!

29.  از آنها بخواه از دعاي خير خويش فراموشت نكنند !

30.    به هنگام خطاب ، آنها را پدر و مادر بخوان و ازمخاطب قرار دادنِ آنها با نام، پرهیز کن.

ان الحمدلله نحمده و نستعینه و نستهدیه و نعوذ بالله من شرور انفسنا ومن سیئات اعمالنا ، من یهده الله فلا مضل له و من یضلل فلا هادی له و الصلاة و السلام علی اشرف خلق الله محمد بن عبدالله و علی آله و صحبه و سلم تسلیما کثیرا اما بعد :

خواهر مسلمانم

از شما سوال ساده ای دارم و می خواهم صراحتا جواب دهید .

آیا جسمت برای آتش قوی شده ؟

آفرین بر شما ، طبعاً نه ، جسمت قوی نشده .

در اینصورت چرا خود را از آتشی که حرارت و شعله اش بارها وبارها بیشتر از آتش دنیا است حفظ نمی کنی ؟

تو را چه شده ، خود را از آتش دنیا که زود گذر است و جراحتش بهبود می یابد حفظ می کنی حتی اگر آتشی ناچیز باشد ، اما خود را از آتش آخرت ـ پناه بر الله ـ دور نمی کنی .

مثلا زمانیکه دستت را روی دیگی که بر آتش است می گذاری به سرعت برمی گردانی و آن را با تکه پارچه ای می پوشانی ، ای خواهرم تصور کن " اعمال صالح " مانند تکه پارچه ایست که شما را از آتش روز قیامت در امان می دارد .

" از آتش جهنم به الله پناه می بریم و بهشتی همراه نیکان و ابرار از او می خواهیم "

پيامبر صلي الله عليه و سلم در دادن بدهي هاي جابر وپرداخت وام بلال رضي الله عنهما تلاش كرده و او ، كه درود و سلام خداوند بر وي باد، مصيبت و مشكل وارده بر هر مسكين و بينوا و مصيبت زده اي را از او دور مي كرد و بههمان دليل حضرت خديجه رضي الله عنها مي گويد : " هرگز ، به خدا قسم كه پروردگار، تورا به هيچ وجه مصيبت زده نكند ، (چون) تو صله ي رحم مي كني ، و مشكلات و خستگي هارا تحمل مي كني ، از مهمان پذيراي مي كني ، بدبخت و نابود شده را در مي يابي و بربلاهاي خدايي مدد و ياري مي كني " ( روايت از بخاري ) و هر كس كه اين وصف او باشد ،خداوند به هيچ وجه او را در بلا و مصيبت قرار نمي دهد ، همان گونه كه مادر مومنانفرمودند ، پس هر آغازي نتيجه اي دارد و نيكي از بين نمي رودو بلا را نيز دفع مي كندو هر كس نيكي بكارد نيكي درو مي كند .

خداوند همه را در آنچه خود دوست داردو راضي به آن است موفق بگرداند ..... و آخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمين .

واگر در تعجب هستي پس عجيب تر اين شهري است كه پيامبر صلي الله عليه و سلمذكر كرده كه در آخر الزمان فتح مي شود ،يك طرف آن به سمت خشكي و طرف ديگر آن به سمتدرياست ، مي فرمايد: " و هنگاميكه (مسلمانها ) نزد آن شهر بيايند ، آنجا فرود آمدهو با اسلحه و يا تير ونيزه اي به جنگ نمي پردازند ، مي گويند :« لا اله الا الله والله اكبر» پس يكي از جوانب آن سقوط مي كند و چون بار دوم آن را تكرار مي كنندجانب ديگر آن مي افتد و در بار سوم بر آنها چيره مي شوند و در شهر داخل شده غنائمبدست مي آورند ......" ( روايت مسلم)

كار فقط به دعا كردن خلاصه نمي شود بلكه پيروي كردناز خداوند در تمامي موارد – واجبات و مستحبات – از بزرگترين سببهاي رفع و نجاتيافتن از بلاها است.. خداوند بلند مرتبه مي فرمايد : { و هر كس از خداوند بترسدبراي او گشايش و راه چاره اي قرار مي دهد * و به گونه اي روزيش دهد كه اصلاً بهحساب نيايد } طلاق 2،3 ) {و هر كس از خداوند بترسد در كارش براي او آساني قرار ميدهد }(طلاق4)

و اگر تمامي اهل زمين بر عليه تو كيد و حيله كنند و تو برتقواي الهي باشي ، پروردگارمان براي تو در بين آنها رهايي و راه خلاصي قرار مي دهد . خداوند متعال مي فرمايد { براستي كه خداوند با كساني است كه پرهيزگار و نيكوكارند } (نحل 128)
و هر گاه بر پيامبر امري جدي و سخت مي شد ، مي گفت : " با آنما را آسايش بده اي بلال " ( يعني با نماز)

و پيامبر خدا حضرت ابراهيم عليهالسلام نيز هنگامي كه نمرود ، سارة را از او گرفت اقدام به نماز خواندن كرد. { و باصبر كردن و نماز خواندن از خداوند استعانت و مدد گيريد ، براستي كه آن كار بزرگ ومشكلي است مگر براي خاشعين و فروتنان } ( بقرة 45).
و در حديث خورشيد گرفتگيآمده است كه پيامبر صلي الله عليه و سلم فرمودند: " هرگاه آن را مشاهده كرديد بهنماز متوسل شويد" و همچنين مي فرمايد : پس نماز بخوانيد تا خداوند بلا را از شمادور كند " ( رواه المسلم و البخاري)

ذكرها ودعاهاي خير از بزرگترين دلايل رهايي از بلاها و مصيبتها هستند . از ابن عباس رضيالله عنهما روايت است كه رسول خدا صلي الله عليه و سلم در هنگام بلا و مصيبت ميفرمود:" لااله الا الله العظيم الحليم ، لا اله الا الله رب العرش العظيم ، لا الهالا الله رب السماوات و رب الارض و رب العرش العظيم " (روايت از البخاري و مسلم) .
و از اسماء بنت عميس رضي الله عنها روايت است كه رسول خدا صلي الله عليه و سلمبه من گفتند :" آيا به تو كلماتي ياد ندهم كه آنها را در هنگام بلا و مصيبت بگويي ؟الله خداي من است و ذره اي شرك به او نمي ورزم ." روايت از ابو داود به تصحيحآلباني.
و در حديث « كلمه و جمله ايست كه اگر بنده اي آن را هنگام مرگ بگويدخداوند مصيبتش را آسان و و حل مي كند و رنگش را روشن و تابان قرار مي دهد » عمر بهطلحه گفت : آيا جمله اي بزرگتر از آنچه كه عمويش را به آن امر كرد (يعنى لا اله الاالله) مي داني: ؟ پس طلحه گفت : به خدا قسم كه همين است . روايت از احمد كه شيخمحمد شاكر اسنادش را تصحيح كرده است.

و از عايشه رضي الله عنها روايت است كهپيامبر صلي الله عليه و سلم دعا مي كرد و مي گفت : اي پروردگار انسانها بلا را دوركن ،شفاء در دست توست ، كسي غير از تو بلا را دور نمي كند. ( احمد آن را روايت كردهو بخاري و مسلم با لفظ «لا كاشف له الا انت » آن را بيان نموده اند .

و ازابي بكرة رضي الله عنه است كه رسول خدا صلي الله عليه و سلم فرمودند : "دعواتالمكروب: اللهم رحمتك أرجو فلا تكلني إلى نفسي طرفة عين، وأصلح لي شأني كله، لا إلهإلا أنت" از دعاهاي مصيبت زده اين است : پروردگارا اميد رحمتت را دارم پس من رالحظه اي به حال خود وا مگذار و تمامي امورم را اصلاح كن ، خدايي غير از تو وجودندارد.(رواه ابو داود و حسنه آلباني)

و از انس بن مالك رضي الله عنه است كههر گاه بر رسول خدا امري سخت و دشوار مي شد ، مي گفت: "يا حي يا قيوم برحمتكأستغيث" اي زنده ي پابرجا برحمتت از تو ياري و كمك مي خواهم . ( ترمذي روايت كردهوگفته حديث صحيح است)

و از علي بن ابي طالب رضي الله عنه روايت است كه : رسول خدا صلي الله عليه و سلم به من ياد دادند كه هر گاه بر من مصيبتي وارد شدبگويم : لا إله إلا الله الحليم الكريم، سبحان الله وتبارك الله رب العرش العظيم،والحمد لله رب العالمين " نيست خدايي جز الله كه بردبار و كريم است پاك است الله وبا بركت است خداوند ، پروردگار عرش بزرگ و ستايش خداي را كه پروردگار جهانيان است.( احمد و نسائي آن را روايت كرده اند و حاكم تصحيح نموده است)
و دعاي ذي النون آنزماني كه در شكم ماهي دعا مي كرد : لا إله إلا أنت سبحانك إني كنت من الظالمين. إنهلم يدعُ بها مسلم في شيء قط إلا استجاب الله له بها نيست خدايي جز تو ،پاك و منزههستي و من از ستمگرانم ، براستي كه مسلمان در هيچ چيز با آن دعا نكرده جز آينكهخداوند دعايش را به آن قبول كرده است ( حاكم روايت كرده و گفته كه صحيح الاسناد استو ذهبي نيز با او موافقت كرده و آن را خارج نكردند)

مومنيقين داردكه خداوند جل وعلا همان ذاتي است كه پريشان را پاسخ مي دهد و ضرر و زيانرا دفع مي كند و فرج و رهايي بزرگتر از سوي خداوند عز وجل مي آيد پس اوست كه هرمصيبت زده اي را نجات مي دهد و او را در دنيا و آخرت ياري مي رساند. {او هر روز دركاري است } (الرحمن آيه 29)و از كارهايش اينست كه گناهي را بيامرزد و بلايي را دوركند وقومي را بالاببرد و قومي ديگر را پايين آورده و خوار و ذليل سازد به آن دليلاست كه دلها بايد در حل مصيبتها و رفع نيازها به پروردگارشان تعلق يابند . خداوندبلند مرتبه مي گويد:{براستي كه نوح ما را ندا داد پس چه نيكو اجابت كنندگاني هستيمما او و اهلش را از بلا و مصيبت بزرگ نجات داديم } الصافات 76. و مي فرمايد :{و بهتحقيق كه بر مو سي و هارون منت نهاديم *ما آن دو و قومشان را از بلاي بزرگ نجاتداديم } (الصافات 114،115) و همچنين مي فرمايد {بگو كه خداوند شما را از آن و از هربلايي نجات مي دهد سپس شما به او شرك مي ورزيد}(الانعام 64) پس انبياء و اولياءدلشان به خداوند تعلق داشته است .

تلاش در حل مشكلات و رفعنيازهاي مردم از بزرگترين طاعات و عبادات و از عوامل قرب الهي و سبب دست يافتن بهرضاي خداوند و محبت مردم است . انسان به طبع موجودي اجتماعي است و مصالحش جز درهمكاري با ديگران به اتمام نمي رسد و نيازهايش زيادند و غمها و مشكلاتش نيزفراوان.

و كار حساب و كتاب و نگراني مؤمنين به دنيا خلاصه نمي شود و آخرت اورا نيز در بر مي گيرد. پس ترس از مرگ ، قبرها ، آخرت ، ميزان ، صراط ، پراكنده شدنصحيفه ها و .... از جمله ترس ها و نگراني هاي بزرگي هستند كه بزرگترين و بهترين راهخلاص شدن از اين نگرانيها ، تلاش در جهت حل نگراني ها و مشكلات ديگران است . ازعبدالله بن ابي قتاده روايت است كه ابا قتادة دنبال بدهكاري مي گشت كه از او پنهانشده بود . چون او را يافت (بدهكار) گفت : من فقير و تنگدست هستم . ابا قتاده گفت : به خدا؟ او گفت : به خدا. ابا قتاده گفت : به راستي كه از رسول خدا صلي الله عليهوسلم شنيدم كه فرمود: هركس دوست دارد كه خداوند او را از مصيبت روز قيامت نجات دهدپس بايد بينوا را تسكين داده يا مصيبت را از او بر دارد. { رواه مسلم}

ازعبدالله بن عمر رضي الله عنهما روايت است كه رسول خدا صلي الله عليه و سلم فرمودند: مسلمان برادر مسلمان است و بر او ظلم نمي كند و تنهايش نمي گذارد ، و هركس به دنبال(برطرف كردن) نياز برادرش باشد خداوند نيز در پي بر طرف كردن نياز او خواهد بود وهر كس از مسلمان بلا و مصيبتي را رفع كند خداوند مصيبت روز قيامت را از او دور ميكند و هر كس (عيب) مسلماني را پنهان كند خداوند (عيوب و گناهان ) اورا در روز قيامت (از ديگران ) پنهان مي كند. {روايت از بخاري و مسلم}

هر كس در جهت حلمشكلات وبلاهاي ديگران تلاش كند در حقيقت براي حل مشكل و مصيبت خود تلاش مي كند . خداوند بلند مرتبه مي فرمايد : { اگر نيكي كرديد ، به خودتان كرده ايد}(اسراء7) وهمچنين مي فرمايد: { هركس كار نيكي انجام داده ، براي خودش انجام داده و هر كس بديانحام داده ،بر عليه خودش انجام داده است و خداي تو نسبت به بندگان ظالم نيست}. (فصلت 46)

پس پاداش از جنس عمل است ، هر كاري كه مي خواهي انجام بدههمانگونه كه قرض دهي به تو داده مي شود وبازگشت كار قبل از آنكه به كسي يا چيزي رسدبه صاحبش بر مي گردد پس هر چه دوست داري انجام بده كه با همان نيز جزا داده ميشوي.

بله براستي كهدور كردن و رفع بلاها و مصيبتهاي انسانها از بزرگترين اسباب قبول شدن دعاها است . از ابن عمر رضي الله عنه روايت است كه رسول خدا صلي الله عليه و سلم فرمودند: " هركس خواست كه دعايش قبول شود ومشكلش حل گردد پس دستگيري و حل مشكل بينوا كند ." {روايت احمد و رجال ثقه اش}

آنچه (امروزه) سبب ضعف ايمان شده است عدم تلاشدر حل مشكلات و رفع نيازها ي مردم مگر در عوض انجام كار است به عنوان مثال بدوناستثنا و حد و مرز امروز كسي را نمي يابي كه به مردم قرض حسنه دهد ، تعاملات ربادار وبا سود زياد در افراد و دولتها واجتماعات گسترش يافته است وقرض به ناچار همراهسود ربا داري است كه به اشتباه و از سر بهتان آن را فائده مي نامندو آلودگي مادي كهدر اين مورد همچون سم كشنده اي است مانند خون كه در رگها جاري است در ميان ما جريانپيدا كرده است . حل مشكلات و رفع نيازهاي مردم را كسي بر عهده نمي گيرد مگر به جهتقدرت و توانايي يا از جهت نيرنگها و حيله گري و بيشتر هم براي گرفتن رشوه و تظاهرزيركي و باهوشي ، تا جائيكه معاني ايمان را فراموش كرديم يا در بهترين حالات هم (رفع مشكلات مردم ) برگرفته نمي شود مگر جهت آزمايش علاوه بر آن كه مي تواند موضعيجهت ايجاد شك و بد گماني باشد.

برادرعزيز... خواهر گرامي...
ميخواهم با شما درد دلي آغاز کنم؛ دررابطه با وسيلهاي که آن را بر بلنداي بام خانهات قرار دادهاي، وسيلهاي كه قامتش رابا فخر و سرور برافراشته و با تکبّر و غرور کامل سر خود را بالا گرفته و ابرها راميخراشد. دستانش را براي دوستي به سمت هر كس و ناكسي ميگشايد و از هر گونه موجآسماني با آغوش باز استقبال ميكند.
و...
شما در خانهات نشستهاي و برلطيفترين فرشها ومبلها تکيه دادهاي وبهترين نوشيدنيها وخوردنيها را در کنارت قراردادهاي و درها و پنجرهها را بستهاي. کنترل را در دست گرفتهاي و آن را هر لحظه تغييرميدهي از کانالي به کانال ديگر. با خود ميگويي «چه کسي مانند من است! هر جا دلتميخواهد بگير. دنيا در دست توست!» در حاليکه لبخند ميزني، صحنههاي از زنان لختوعريان از مقابل ديدگانت ميگذرد وبا ديدن اين صحنههاي زشت وکثيف آب دهانت جاريميشود. از فيلمها به سريالها، از رقصها به ترانهها و موسيقيها و از گناهي به گناهيديگر. از گناه صغيره به گناه کبيره. آرام آرام نقطه‌هاي سياه و متعفّن در قلبت ايجادو سپس تمام قلبت را فرا ميگيرد و قلب تو را مي‌ميراند. ديگر هر بدي را دوست ميداري وهر خوبي را ناپسند و روزبه‌روز و لحظه به لحظه به بدي‌ها نزديکتر ميشوي!

آنچه در روزگار خويش ازگسترش فقر و گراني و زحمت و خستگي ودشواري در جستجوي لقمه اي روزي مي بينيم و اينکاري بسيار والا و برتر است.

در ميان ما افرادي بي سرپرست هستند که ديگرچيزي براي برپا ماندن نيافته و جز خداي بلندمرتبه کسي از حالشان با خبرنيست.

آنان برادران ما هستند و ما در برابرشان مسئول هستيم و هرکه خواهدمطمئن گردد مي تواند به جمعيت هاي خيريه سري زده و ببيند پرونده هاي موجود را که ازسنگيني در انتظار گوشه ي چشمي مانده اند.

زمانه ي ما زمانه اي مادي و پر ازاجحاف و ستمگري و لبريز از بلاياست که همسايه ي ثروتمند خبر از همسايه ي تنگدست ونيازمند خويش ندارد و حتي از خويشاوند تنگدست و محتاج خويش بي خبر است چه برسد بهبيگانه ي مستمند.

اينجا يکايک آنچه نيکيهاي در پي گشودن گره هاي مسلمانان وپاداشهاي بزرگ در پي دادن صدقه هست را يادآور مي شويم.

و در آغاز سخنداستاني به نام لقمه ( به خاطر نامي که از لقمه در آن برده شده است( را مي آورمکه:

زني پسري داشت، مدتي بسيار طولاني پسر از او دورماند، تا آنکه از بازگشتاو نااميد گشت، روزي نشست تا چيزي بخورد، لقمه اي را برگرفت و وقتي خواست آن را سويدهانش ببرد، گدايي بر در ايستاد و درخواست غذا نمود. زن لقمه را نخورد و آن را باقرصي نان برداشته و به گدا بخشيد. و آن روز و شب گرسنه ماند.

برادرعزيز... خواهر گرامي...
مي‌خواهم با شما درد دلي آغازکنم؛ در رابطه با وسيله‌اي که آن را بر بلنداي بام خانه‌ات قرار داده‌اي، وسيله‌اي كهقامتش را با فخر و سرور برافراشته و با تکبّر و غرور کامل سر خود را بالا گرفته وابرها را مي‌خراشد. دستانش را براي دوستي به سمت هر كس و ناكسي ميگشايد و از هر گونهموج آسماني با آغوش باز استقبال مي‌كند.
و... شما در خانه‌ات نشسته‌اي و برلطيف‌ترين فرشها ومبلها تکيه داده‌اي و بهترين نوشيدنيها وخوردني‌ها را در کنارت قرارداده‌اي و درها و پنجره‌ها را بستهاي. کنترل را در دست گرفته‌اي و آن را هر لحظه تغييرميدهي از کانالي به کانال ديگر. با خود ميگويي «چه کسي مانند من است! هر جا دلتميخواهد بگير. دنيا در دست توست! ». در حاليکه لبخند ميزني، صحنه‌هايي از زنان لختو عريان از مقابل ديدگانت ميگذرد و با ديدن اين صحنه‌هاي زشت وکثيف آب

دهانت جاريميشود. از فيلمها به سريالها، از رقصها به ترانه‌ها و موسيقي‌ها و از گناهي به گناهيديگر. از گناه صغيره به گناه کبيره. آرام آرام نقطه‌هاي سياه و متعفّن در قلبت ايجادو سپس تمام قلبت را فرا ميگيرد و قلب تو را ميميراند. ديگر هر بدي را دوست ميداري وهر خوبي را ناپسند و روزبه‌روز و لحظه به لحظه به بديها نزديکتر ميشوي!

بخاری این حدیث را در چندجای صحیحش روایت کرده است که بعضی از آنها بدین صورت است : در کتاب الفتن ، شماره    7088  از ابو سعید خدری رضای خدا بر او باد روایت کرده که پیغمبر ( صلی الله علیهو سلّم ) فرمودند : ( يُوشِكُ أَنْ يَكُونَ خَيْرَ مَالِ الْمُسْلِمِ غَنَمٌيَتْبَعُ بِهَا شَعَفَ الْجِبَالِ وَمَوَاقِعَ الْقَطْرِ يَفِرُّ بِدِينِهِ مِنْالْفِتَن).
يعني : نزدیک است که زمانی بیاید بهترین مال مسلمان گوسفندانی باشدآنها را به چرا گاه ها، دردرّه ها، و قلّه کوهها ببرد و بدین صورت برای حفاظت دینشاز فتنه و آشوب فرار کند .

و مسلم در حدیث شماره (1888 ) شبیه آن را روایتمی کند : عن أبي سعيد الخدري أيضاً رضي الله عنه الله عنه أَنَّ رَجُلا أَتَىالنَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ : أَيُّ النَّاسِ أَفْضَلُ ؟فَقَالَ : رَجُلٌ يُجَاهِدُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِمَالِهِ وَنَفْسِهِ. قَالَ : ثُمَّ مَنْ ؟ قَالَ : مُؤْمِنٌ فِي شِعْبٍ مِنْ الشِّعَابِ يَعْبُدُ اللَّهَرَبَّهُ وَيَدَعُ النَّاسَ مِنْ شَرِّهِ).
يعني : از ابو سعید خدری رضی اللهعنه روایت می کند که مردی نزد پیغمبر ( صلی الله علیه و سلّم ) آمد و پرسید : چهکسی از مردم با فضیلت تر است ؟ فرمود : مردی که در راه خدا با مال و نفسش تلاش میکند . سپس گفت : چه کسی ؟ فرمود : مؤمنی که در درّه ای از درّه ها خدا را عبادت کندو شر خود را از مردم نگه ميدارد .