مومنيقين داردكه خداوند جل وعلا همان ذاتي است كه پريشان را پاسخ مي دهد و ضرر و زيانرا دفع مي كند و فرج و رهايي بزرگتر از سوي خداوند عز وجل مي آيد پس اوست كه هرمصيبت زده اي را نجات مي دهد و او را در دنيا و آخرت ياري مي رساند. {او هر روز دركاري است } (الرحمن آيه 29)و از كارهايش اينست كه گناهي را بيامرزد و بلايي را دوركند وقومي را بالاببرد و قومي ديگر را پايين آورده و خوار و ذليل سازد به آن دليلاست كه دلها بايد در حل مصيبتها و رفع نيازها به پروردگارشان تعلق يابند . خداوندبلند مرتبه مي گويد:{براستي كه نوح ما را ندا داد پس چه نيكو اجابت كنندگاني هستيمما او و اهلش را از بلا و مصيبت بزرگ نجات داديم } الصافات 76. و مي فرمايد :{و بهتحقيق كه بر مو سي و هارون منت نهاديم *ما آن دو و قومشان را از بلاي بزرگ نجاتداديم } (الصافات 114،115) و همچنين مي فرمايد {بگو كه خداوند شما را از آن و از هربلايي نجات مي دهد سپس شما به او شرك مي ورزيد}(الانعام 64) پس انبياء و اولياءدلشان به خداوند تعلق داشته است .
مطالب مرتبط
حقوق ومسئولیت متقابل والدین و فرزندان ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت
تبلیغات
