آیا تعویذ برای معالجه بیماریهای عضوی و جسمی هم مورد استفاده قرار میگیرد؟

س 28 : آیا تعویذ برای معالجه بیماریهای عضوی و جسمی هممورد استفاده قرار میگیرد؟ حکم پزشکان و فرهنگیانی که تعویذ شرعی را مسخره میکنندچیست؟ و نظر شما دربارة کسی که میگوید : قرآن درمانی ارتباطی با این بیماریها نداردو این کار خرافات است، چیست؟
ج : تعویذ یک راه شرعی برای مداوا بوده که خداوندشفاء را در آن قرار داده است، بیماریهای عضوی و جسمی با آن مداوا میشود و اقرار بهاین مسأله مقتضی ایمان به خدا و تسلیم شدن در برابر کلام او و احادیث پیغمبرش(ص)میباشد همچنانکه یک نفر، شخص دیگری را که عقرب نیش زده بود با خواندن سورة فاتحهتعویذ و شفا داد و پیغمبر(ص) این امر را تأیید فرمود.
و مسلمان - پزشک و غیرپزشک- باید شفای شرعی تعویذ را باور کند مخصوصاً شفا با قرآن را :
هُدیً وَشِفَاءٌ
]قرآن در بر گیرنده] هدایت و شفاست.
و: شِفَاءٌ وَ رَحْمَهٌلِلْمُؤْمِنینَ
]قرآن در بر گیرنده] شفا و رحمت است برای مؤمنان.
در احادیثنیز به شفابخشی قرآن اشاره شده است : جبرئیل پیغمبر(ص) را قرآندرمانی کرده و گفت : «به نام خدا تو را سالم گردانده و از هر دردی شفا میدهد ...». و پیغمبر(ص) در جایدیگر فرموده : «[قرآن] هر دردی را شفا میدهد».
این احادیث علاوه بر اثباتشفابخشی قرآن، به خاطر عمومیتی که دارند شفابخشی قرآن برای همه بیماریها را ثابتمیکنند حتی بیماریهای جسمی و عضوی.
و با مطالعه سنّت پیغمبر(ص) درمییابیم کهپیغمبر بیماریهای جسمی را نیز از طریق قرآن درمانی مداوا نموده است.
کسانی کهمداوای امراض جسمی با قرآن را خرافات میپندارند از نادانی و جهلشان نسبت به دینسرچشمه میگیرد، بسیاری از افراد اسباب شرعی را با علوم تجربی مقایسه میکنند و ایناساساً از درک نادرست از دینداری نشأت میگیرد. و اگر نه چنانچه باور میداشتند کهخداوند همه علوم و از جمله طبابت را به انسان آموخته و همو اسباب شرعی (غیر ازدواهای پزشکی و مادی محسوس) را نیز قرار داده است در این صورت مشروعیت قرآن درمانی وتأثیر ثابت شده آن را انکار نمیکردند. البته لازم به یادآوری است که اسباب غیرمشروعمثل سحر، شعبدهبازی و نیرنگ زدن حرام بوده و جایگاهی در معالجه ندارند.