س 18 : آیا گرفتن اثری کم ازچشمزننده کافی است یا حتماً باید او را شسته و از آن استفاده کنیم؟
ج : بر اساستجربه اثر کم و محدود برای مداوا کافی است، چرا که مقصود انتقال رایحه چشمزننده بهچشمخورده است ولی اگر شست و شو ممکن باشد بهتر است. در هر صورت مراد انتقال رایحهاست ولی حتی اگر برای از بین بردن میکروب و آلودگی جوشانده هم شود، اشکالی نخواهدداشت.
س 19 : چگونه میتوان از چشم خوردن در امان بود؟
ج : این کار از دو طریقامکانپذیر است، اول : میتوان با ذکر مداوم خدا و خواندن اورد صبحگاهی و شامگاهی حفظو صیانت خود را فراهم کرد. دوم : از طریق پوشاندن محاسنی که ممکن است چشم بخورندهمچنانکه بغوی نقل کرده که حضرت عثمان(رض) با دیدن پسربچه بانمکی فرمود : خال سیاهیبه زنخ [گودی چانه] او بزنید تا چشم نخورد.
س 20 : بعضی از تعویذنویسان برایمداوای بیمار وقت مشخصی مثل غروب آفتاب را تعیین میکنند، نظر شما در این بارهچیست؟
ج : تعویذ برای مداوای بیمار است هر زمان که نیاز داشته باشد بدون اینکهبه زمان معینی اختصاص یابد و کسی که این کار را میکند باید دلیل بیاورد.
س 21 : بعضی از تعویذنویسان در اثنای مداوای بیمار خسته میشوند که شروع خستگی خمیازه کشیدناست، آنها به بیمار میگویند : شما چشم خوردهای چون ما [دچار خستگی شده و] خمیازهمیکشیم، این مطلب چه اندازه صحت دارد؟
ج : این مطلب میرساند که تعویذنویس خودشچشم خورده و نمیداند.